"Matka Boska Jasnogórska" - złocona

Opis
Platerowanie 24-karatowym złotem!
Pamiątka dla całej rodziny na pokolenia!
Ten przepiękny numizmat przedstawia ikonę Matki Bożej Jasnogórskiej. Na awersie oryginalny tekst najstarszego zapisu "Bogurodzicy" z ok. 1408 roku wraz z nutami.
Specyfikacja
- Kruszec – "Nieskazitelne srebro" Ag 999,9
- Waga - 500 g
- Średnica - 135x95mm
- Najwyższa Jakość - stempel lustrzany, platerowanie 24-karatowym złotem
- Nakład – 150 egzemplarzy
Legenda numizmatu
Ten unikatowy medal przedstawia na rewersie słynny obraz Matki Boskiej Jasnogórskiej. U dołu w stylizowanej ramce napis "Matka Boska Jasnogórska". W tle motyw graficzny z użyciem lilijki. Na awersie oryginalny tekst najstarszego zapisu "Bogurodzicy" z ok. 1408 roku wraz z nutami. Otoczony od góry wstęgą, w jej rogach tarcze herbowe z orłami – piastowskim z pieczęci majestatycznej Przemysława II (1295 rok) i jagiellońskim z nagrobku Władysława Jagiełły (ok 1420 rok). U góry, po środku, wyobrażenie korony Chrobrego – insygnia koronacyjnego królów Polskich, używanego od XIV do XVIII wieku. W dolnych rogach medalu znaki mennicze – Mennicy Papieskiej i Tresorei. Między nimi napisy "Ag 999,9" i "500g".
Cudowny Obraz i jego historia
Ikonę według legendy miał namalować sam św. Łukasz na deskach wyjętych ze stołu Świętej Rodziny. Z Jerozolimy cudowny obraz wyniesiono podczas Powstania Żydowskiego do miasteczka Pella w Jordanii. Tam ikona miała spoczywać do 326 roku kiedy to Helena - matka cesarza Konstantyna Wielkiego (pierwszego cesarza rzymskiego, który przyjął chrzest) - odwiedziła z pielgrzymką Ziemię Świętą w celu odnalezienia relikwii Krzyża Pańskiego. Według podań otrzymała ona w darze cudowny obraz i zabrała go ze sobą do Konstantynopola - stolicy Wschodniego Cesarstwa Rzymskiego, gdzie spoczywał on w kaplicy cesarskiej przez następne pięć wieków.
W XII wieku obraz Matki Boskiej Jasnogórskiej został przywieziony na Ruś - skąd dokładnie, nie wiadomo. Według różnych podań i legend ikona miała się znajdować w Bułgarii, na Morawach czy w Czechach. Książę halicko-wołyński, Lew Daniłowicz po przyjęciu jej na Rusi kazał ją umieścić w zamku w Bełzie. Od tej miejscowości pochodzi pierwotna nazwa ikony - Bełska Ikona Matki Bożej.
W 1372 księstwo Bełskie wraz z Rusią Czerwoną, zwaną później Halicką, zostało przekazane przez Ludwika Węgierskiego w zarząd Księciu Opolskiemu, Władysławowi Opolczykowi. W 1382 roku książę Władysław, z pochodzenia Piast, sprowadził pierwszych Paulinów na Jasną Górę i przekazał im liczne dobra na ufundowanie klasztoru. Sam Władysław Opolczyk miał też przewieźć cudowny obraz z Bełzy na Jasną Górę w wyniku snu zesłanego mu przez Matkę Boską.
Od tamtej pory ikona spoczywała w klasztorze na Jasnej Górze. W 1430 roku doszło do napaści na skarbiec klasztoru - nie wiadomo jednak kto się jej dopuścił. Według jednych źródeł mieli być to Husyci lub polscy rozbójnicy. W wyniku napadu obraz został uszkodzony, czego ślady widać po dziś dzień.
Kiedy tak naprawdę powstała ikona i kto ją namalował - historycy nie są w stanie dokładnie ustalić. Być może legenda o jej pochodzeniu zawiera ziarno prawdy.